در تحقیق حاضر کمانش متقارن صفحات دایره ای و حلقوی ارتوتروپ با ضخامت متغیر مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت این صفحات در راستای شعاعی به طور خطی تغییر می کند و بارگذاری به روی آنها به صورت فشاری یکنواخت در لبه خارجی است. مرز خارجی صفحات دارای تکیه گاه های گیردار، ساده و الاستیک مقاوم در برابر چرخش بوده و لبه داخلی به صورت آزاد می باشد. در تحلیل کمانش این صفحات، روش ریلی - ریتز بهینه شده به کار گرفته شده است. در این روش از توابع چند جمله ای که بر اساس تغییر شکل استاتیک صفحات دایره ای ارتوتروپ در خمش می باشند و ارضا کننده شرایط مرزی هستند، استفاده شده است. در روش فوق از یک پارامتر نمایی در تابع تغییر مکان استفاده می شود و مقادیر ویژه به دست آمده از تحلیل، نسبت به این پارامتر حداقل است. مزیت این روش علاوه بر سادگی نسبی آن نسبت به سایر روشها، این است که کل الگوریتم حل مساله قابل برنامه نویسی می باشد. در این تحقیق اثر تغییرات شعاع، ضخامت، نوع تکیه گاه، نسبت مدول یانگ در دو جهت شعاعی و محیطی و نسبت شعاع خارجی به داخلی در صفحات حلقوی بر روی ثابت کمانش (بار بحرانی کمانش بی بعد شده) بررسی شده است. نتایج بدست آمده موید آن است که در صفحات با ضخامت یکسان، افزایش میزان شعاع خارجی، موجب کاهش بار بحرانی کمانش می شود. همچنین با افزایش ضخامت در صفحات تحت شعاع ثابت، بار بحرانی کمانش نیز افزایش می یابد.

در این مقاله به تحلیل رفتار بعد از کمانش ورقهای مدور سوراخدار تحت بارگذاری یکنواخت شعاعی در داخل و خارج سوراخ، با استفاده از روش ریلی- ریتز پرداخته شده است. روند کار به این صورت است که ابتدا به فرمولبندی مساله با استفاده ازنظریه تغییر شکلهای بزرگ ون– کارمن می پردازیم؛ سپس با یک نگاشت مناسب، هندسه را در دستگاه مختصات طبیعی بیان می کنیم سپس به توسعه میدانهای جابه جایی در دستگاه مختصات طبیعی، با به کارگیری توابع شکل طبقاتی، هرمیتی و لاگرانژی به ترتیب در درونیابی میدان جابه جایی خارج و داخل سطح ورق، می پردازیم و نهایتا به ارایه یک میدان جابه جایی هوکین مناسب برای کنترل رفتار بعد از کمانش صفحات مدور، پرداخته می شود. پیوستگی در مقادیر تنش و کرنشها، تعداد درجات آزادی کم برای حل مساله، اعمال شرایط مرزی آسان ازجمله محاسن این روش است.

روش ریتز یکی از روش های کاهش درجات آزادی می باشد. کارآیی روش ریتز بستگی به بردارهای استفاده شده دارد. مزیتی که روش ریتز بر روش مدی دارد این است که بردارهای ریتز با توجه به بار وارد بر سازه محاسبه می شوند. به همین دلیل بهتر می توانند تغییر شکل سازه تحت بار مورد نظر را تقریب بزنند. بر خلاف شکل مدها که مستقل از بار وارده می باشند. بردارهای ریتزی که بر اساس توزیع مکانی بار وارد بر سازه محاسبه می شوند بردارهای وابسته به بار نام دارند. هیومار و همکارش نوع دیگری از بردارهای ریتز که علاوه بر توزیع مکانی بار به محتوای فرکانسی بار نیز بستگی داشت معرفی کردند و آنها را بردارهای ریتز وابسته به فرکانس نامیدند. در این مقاله بردارهای ریتز جدیدی معرفی شده اند. این بردارها در تحلیل یک سازه می توانند جایگزین هر دو نوع بردارهای ذکر شده شوند. ثابت شده است این بردارها مستقل خطی هستند. با حل مثالهای مختلفی در حالت های دوبعدی و سه بعدی مشاهده شد که روش ریتز با استفاده از این بردارها موثر و بسیار کارآمد می باشد.

در این مقاله تحلیل استاتیک تیرهای کامپوزیتی با چیدمان و سطح مقطع دلخواه ارائه شده است. شیوه حل بر پایه تفکیک مساله الاستیسیته غیرخطی سه بعدی، به حل دوبعدی سطح مقطع و یک بعدی در طول تیر می باشد. مدل سازی بیان شده به کمک فرضیات کوچک بودن کرنش ها نسبت به واحد و ابعاد مقطع نسبت به طول موج تغییر شکل انجام می شود. در تحلیل دوبعدی سطح مقطع توابع اعوجاج به صورت تابعی از کرنش های یک بعدی محاسبه و سپس ماتریس سفتی، دارای کوپل کامل از تغییر شکل های کششی، پیچشی و خمشی در دو جهت متعامد حاصل می شود. در این تحقیق از روش ریلی- ریتز جهت محاسبه توابع اعوجاج استفاده می شود. مزیت استفاده از ریلی- ریتز ساده سازی روند حل سطح مقطع در مقایسه با حل المان محدود مورد استفاده در روش های مشابه می باشد. تحلیل یک بعدی در طول تیر با روش المان محدود از طریق محاسبه انرژی کرنشی تیر انجام گرفته است. اثر تغییر زاویه چیدمان مقطع کامپوزیت بر سفتی های مختلف بررسی شده است. مقایسه نتایج تحلیل استاتیک تیر قوطی یکسرگیردار کامپوزیتی متقارن و نامتقارن با نتایج المان محدود سه بعدی در نرم افزار آباکوس و نتایج تجربی همگرایی مناسبی نشان می دهد. روش پیش رو، نتایج با دقت بالاتری برای مقطع نامتقارن ارائه می دهد. با توجه به هزینه بالای تحلیل المان محدود سه بعدی، روش حاضر با سرعت بالا و دقت قابل قبول، مناسب جهت تحلیل اولیه و بهینه سازی سازه های تیرشکل کامپوزیت می باشد.

گرایش فزاینده به استفاده از روش های ترکیبی در رساله های دکتری، نگرانی درباره استفاده مناسب از این روش ها در تحقیقات علوم اجتماعی و رفتاری را مطرح ساخته است. این پژوهش توصیفی با هدف بررسی رویکرد، طرح و روش های پژوهش به کار رفته در رساله های دکتری مدیریت آموزشی و آموزش عالی در دهه اخیر (1390-1400) انجام شده است. در راستای پاسخگویی به سؤالات پژوهش، چکیده و فصل سوم 85 رساله دکتری پایان یافته در بازه زمانی فوق بررسی شد. یافته های پژوهش نشان می دهد نزدیک به سه چهارم (در مجموع 73 درصد) پژوهش ها با هدف ارائه الگو و مدل و 63 درصد آن ها بر مبنای رویکرد ترکیبی اکتشافی متوالی انجام شده اند. همچنین در 60 درصد موارد از طرح نظریه زمینه ای در مرحله کیفی و همبستگی چند متغیری در مرحله کمی پژوهش استفاده شده است. نتایج پژوهش ضمن ارائه دلالت های برای تدریس روش های پژوهش کمی، کیفی و ترکیبی در دوره دکتری، لزوم نوآوری در طرح های پژوهش مورد استفاده در رساله های دکتریِ رشته های علوم رفتاری را خاطر نشان می سازد.